به دور از هرگونه تعصب و نگاه خاص به ظرف عیان شده توسط نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری می توان بی طرفانه و سیاست ورزانه تحلیل کرد که تا به امروز در گفتمان نامزدها، ادبیاتی دیده نمی شود که گره گشای گره های بزرگ باشد و بستری فراهم سازد که غول خفته حداقل پنجاه درصدی خاکستری ها را تکانی بدهد.

با کمال تعجب در پس ان همه ادعاهای حکمرانی کهکشانی ، همه در یک پارادوکس ضعیف ، تکراری و عمدتا سردرگم دور هم می چرخند. و حاصلی جز سطحی نگری از کران کشور داری و مردم گرایی از این گفتمان‌ها بر نمی آید و بقول معروف آبی برای کشور گرم نمی شود.

ندیدم کسی را که بگوید برای دریای خزر و ۳۲ سال ظلمی که توسط کشورهای نوپدید ساحلی به ایران و سهم مغفول مانده ما می شود، چه برنامه ای دارند؟ بنظر من، اساسا این آقایان فهمی درست و سازنده از موضوع مرزهای ساحلی و سرزمینی ندارند.

نشنیدم یکی از اینها یا مدعیان دور و اطرافشان که حصاری از منفعت طلبی دور کاندیداها کشیده اند، حرفی از سیاست های باز در مساله مهم اقتصاد داشته باشند، یا حرفی از مرزهای باز افتصادی بر اساس قراردادهای شفاف و الزام همسایگان به تعهداتشان داشته باشند.

هیچ کلامی از مدعیان ریاست جمهوری و مقام عالی اجرایی ندیدم که برای سواحل فوق ارزشمند جنوب کشور چه برنامه توسعه ای دارند تا اندکی به سطح خود باوری و وطن دوستی و وطن سازی کشورهای کوچک حوزه خلیج فارس برسیم!!

مهار کامل قاچاق سوخت و کالا و آدم و خشخاش و هزار درد و مرزی که مرزهای کشور درگیرش،هستند، کجای گفتمان این آقایان است؟!؟چه فهمی از این موضوعات استراتژیک دارند؟

یا اینکه در بحث فساد فراگیر که تقریبا در تمام مسائل کشور رخنه کرده، طبق گفته های مطرح شده یا اساسا همه اینها فساد کاملا سیستمی را در ساختار پذیرفته اند که بیرق سیاه مبارزه با آن را افتخار دولت آتی خود قلمداد کرده اند!! یا اعتقادی به دولت پاک ندارند که مسیری پاک را شروع کنند که اصلا در آن خبری از فساد نباشد!!

البته و صد البته آنچه اینروزها در ستادها می گذارد ، کور سو امید گفتمانی آقایان برای مبارزه با فساد را هم در کلام به یغما می‌برد.

نکته حیاتی تر اینکه در هیچ یک از گفتمان ها و خروجی های رسانه ای اینها، شهامت عبور از این دوران محاصره ژئوپلیتیکی جهانی که کشور دجار شده را از زبان آقایان مدعی کشور داری نشنیدیم تا با رهایی کشور از فشارهای گسترده بین المللی، قصه پر درد انحصار ثروت کشور از دست آقازاده ها و برخی آبت الله زاده ها نجات پیدا کند و پاشنه در به نفع مردم ایران بچرخد.

حتی کلامی از بیان آقایان بیرون داده نمی شود که جایگاه رئیس جمهور در کنترل اقدامات خطرناک و پر از مفسده شهرداری ها و شوراهای شهر و روستا که به طرز خطرناکی در فساد و ترویج فساد شهره و آفاق جهانی یافته اند چه می خواهند بکنند؟

در طی این پنج روز فعالیت انتخاباتی حتی یک سطر از وظایف، اختیارات و جایگاه رئیس جمهور در قانون اساسی توسط آقایان مدعی مورد تجزیه و تحلیل قرار نگرفته که خود این موضوع نشان از بی خاصیت بودن اکثر شعارها و مباحث مطرح شده دارد.

این مدعیان مقام ریاست جمهوری و برگزیده های خاص باید متوجه باشند که سیاست و سیاست ورزی و هنر سیاست در کجای این گفتمان های طرح شده آنان قرار دارد؟

ارسطو تعبیر زیبایی از سیاست دارد، او می گوید سیاست علم تدبیر امور و هنر کشورداری است.یعنی سیاست هم علم است ، هم هنر. اما دریغ از اعتبار و عظمت این تعبیر و تعریف در کلام حضرات ...

پایان/